Passend onderwijs

Volgens steunpunt passend onderwijs (2012) is passend onderwijs de naam voor de nieuwe manier waarop onderwijs aan leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben wordt georganiseerd. Door passend onderwijs is het mogelijk dat meer leerlingen op het reguliere onderwijs kunnen blijven, eventueel met extra ondersteuning (denk bijvoorbeeld aan een ambulant begeleider).

Met andere woorden: Passend onderwijs zorgt ervoor dat elke individuele leerling onderwijs krijgt dat bij hen past.

Er is nu een nieuwe wet over passend onderwijs, waarbij scholen zelf keuzes mogen maken. Omdat dit voor veel scholen lastig is, is er een referentiekader opgesteld. Dit helpt scholen bij het maken van hun eigen plannen rondom passend onderwijs. Dit is echter niet verplicht voor scholen.

Tegen de nieuwe wet is veel opstand gekomen. Er zijn veel scholen die op 6 maart 2012 gestaakt hebben tegen de nieuwe plannen over passend onderwijs, vooral over de bezuinigingen. Veel leerkrachten in het speciaal onderwijs zouden daardoor hun baan verliezen en veel meer kinderen zouden op het reguliere onderwijs ‘moeten’ blijven. Als gevolg van de staking zijn de bezuinigingen nu uitgesteld tot 2014.

Ikzelf vind de bezuinigingen erg slecht. Ze bezuinigen op iets wat juist heel hard nodig is; het onderwijs. Veel kinderen, met name kinderen met leerproblemen, worden hier de dupe van. Zo heb ik in 2011 in groep 4 stage gelopen waar een jongen zat die groep 3 gedoubleerd heeft. In groep 4 liep hij weer achter alle kinderen aan. Was niet meer gemotiveerd, toonde dwars gedrag en je merkte dat hij niet lekker in zijn vel zat. Na héél veel tijd en onderzoeken is gebleken dat die desbetreffende jongen een heel laag IQ heeft. De doorstroming naar speciaal onderwijs duurt nu al zo lang. Ik vraag me af hoe lang het gaat duren als de bezuinigingen in 2014 worden doorgezet.

Ook de leerkracht zal het zwaar krijgen. Niet alleen leerlingen met leerproblemen zullen langer op het regulier onderwijs worden gehouden, ook kinderen met gedragsproblemen. De leerkracht krijgt steeds meer druk op zich. Voor kinderen met leerproblemen zal RT worden ingezet, maatwerk, verlengde instructie en noem maar op. Je hebt ook kinderen met een bovengemiddeld tot begaafd niveau in de klas. Die moeten ook uitdaging krijgen. De leerkracht moet hier overal op gaan inspelen.

Kinderen met gedragsproblemen zoals autisme, ADHD, zullen ook langer in het regulier onderwijs blijven. Één kind met een gedragsprobleem is vaak al een hele opgave voor de leerkracht, laat staan als je dadelijk nog meer kinderen met speciale behoeften in de klas hebt. Zo heb ik tijdens mijn LIO-stage een kind met het syndroom van Asperger in de klas. Daar had ik vaak mijn handen aan vol. Ik vond het wel een uitdaging, maar weet niet of ik meer kinderen met zulke behoefte kan handelen.

Daarbij denk ik ook dat de ‘gewone’ kinderen in de klas er onder gaan lijden. Veel aandacht zal opgaan aan de kinderen met de leerproblemen en vooral de kinderen met de gedragsproblemen. Ook de ‘gewone’ kinderen moeten gezien en beloond worden, maar vaak schiet dat er dan bij in.

Natuurlijk ben ik het er mee eens dat niet zomaar iedereen waarbij men iets vermoedt meteen naar het speciaal onderwijs moet. Daar moet zeker eerst een proces aan vooraf gaan. Maar sociaal-emotioneel is het vaak beter voor sommige kinderen om naar het speciaal onderwijs te gaan, waar ze in kleine klassen werken en de aandacht krijgen die ze echt nodig hebben.

Voor nu: Passend onderwijs past voor geen meter!

(mijn LIO-groepje 3)